"Polki, ktĂłre nazwano zbrodniarkami". Kto właściwie je tak nazwał?

Julię Brystygier - wspĂłłtwĂłrczynię aparatu bezpieczeństwa PRL, znajomą Pabla Picassa, ktĂłra w dorosłym życiu znęcała się nad Żołnierzami Wyklętymi, a na starość wspierała KościĂłł i była inwigilowana przez funkcjonariuszy stworzonego przez siebie departamentu - zbrodniarką nazwały jej ofiary.

W reportażu, ktĂłry odkrywa prawdę o śledztwie dotyczącym Zdzisława Marchwickiego, czyli Wampira z Zagłębia, jego siostrę nazwał tak wymiar sprawiedliwości PRL. Ale tylko na chwilę.

Czy zbrodniarką może nie być młodziutka dziewczyna, ktĂłra bez emocji zabija siekierą swoją matkę, ćwiartuje jej ciało, a potem przyznaje: "kiedy umyłam w wannie korpus, przestałam mamę nienawidzić"? Prawdopodobnie może. Nawet jeśli sąd i opinia publiczna są innego zdania.

To zbiĂłr reportaży poświęconych historiom, o ktĂłrych wszyscy sądzą, że zostały zamknięte, ocenione, ucichły lub nie miały dalszego ciągu.